Jak we Holandyji kupić koło?

Sztudyntowi dycki sie piniōndz przido, a angelski tyż trza bōło kaj „poszlifować”. We kożde latowe feryje nasza cera jeździyła do roboty we Holandyji. Robiyła we hotelu, a przeszła tam życiowo szkoła! Miała tyż prziwilijo poznać wiela znanych ludzi ze cołkigo świata. Prziwiozła dō dōm wielgo puciynka roztōmańtych piniyndzōw, co dostała za dobro ôbsługa, a do dzisio ich trzimie na pamiōntka!
Dycki dziołcha robiyła we centrum Amsterdamu, ale wtynczos dostała robota pod miastym, kaj stoł wielgi a piykny, nowoczesny hotel. Jednako ze kwatyru miała do niygo doś konsek drogi. Autobusy tam jeździyły, ale stowały daleko ôd tego hotelu i wiynkszina tych sztudyntkōw, co tam robiyły, jeździła do roboty na kołach. Jedne miały koła ze Polski prziwieziōne, a inksze se ich tam kaj na miejscu „spatrzały”. Moji cerze tyż tak poradziyły, coby szła na taki jedyn plac we centrum. Dziołcha poszła tam ze kamratkōm. Zaroz dały pozōr, jak tam ze boku stoł jakisik synek ze takim fest pōniszczōnym kołym. Wiela za niygo niy chcioł, to go wzyny, ale miały trocha strach, eli ni ma ukradzōne? Uszły kōnsek drogi, kej sie kapły, że kōłka niy sōm naplōmpane a plōmki przi tym kole brakowało! Poszły zaroz nazōd, ale przedowacza już niy bōło! Bezto szukały pomoce kaj indzi. Kōnsek dali wele baru stoł ze kołym jedyn żōłty modziok, co plompka przi kole mioł i ôn im tak fest naplōmpoł luftu, aże mantel na jednym kōłku wystrzeliył! To, co sie dzioło potym, to sie niy do ôpisać! Zaczły wyć siryny, a na plac wjechała fojerwera i pora policyjnych autōw! Dziołchy pociepły koło, a pognały prosto na autobusowy przistanek! Skoczyły do piyrszego lepszego autobusa, co ani niy miały pojyncio: kaj jedzie? Bele dali ôd tego, co nazgłōbiały! Tam ich dziepiyro strach ôblecioł, bo jeszcze bez kōnsek drogi dwa policyjne auta za tym autobusym jechały. Kej frelki uznały, że już żodyn jich niy ścigo, to wysiadły na drugim kōńcu Amsterdamu, a dwie godziny jechały nazōd na kwatyr, bo pora razy sie potraciyły.
Koło do moji cery jednako sie znodło, cołkiym bez przipadek. Jedyn kamrat jechoł do Polski na dwa tydnie, a potrzebowoł takigo, coby mu koła za tyn czos powachowoł.

Komentarze

Dodaj komentarz