O flugowaniu po świecie a wywczasach żodyn niy myśloł, yno kōmbinowoł jako by roboty niy stracić, bo inakszy jakby swoja familijo używiył! Wtynczos jeszcze we robotach wypłacali taki dodatek, co sie mianowoł po polsku ”wczasy pod gruszą”, ale dostoł go yno tym, co se wziōn cołki dwa tydnie urlopu, a rychtik sie kaj na wsi wczasowoł. Nasz sōmsiod Kunderlik pojechoł do jednyj taki wsi, kaj jego ȏjcowie jeździyli jeszcze przed wojnōm (tōm drugōm!), ale tam wszyjstki chałpy były najynte, wszyndy mieli tych „letnikōw”! Jego znajōmki – starziki Kobyłki przenocowali Kunderlika bez pora dni we laubie na zegrōdce. Wygodōw tam niy mioł, do hajźla daleko, mył sie pod plōmpōm, a we nocy go kopruchy fest żarły! Bezto bez kożdo noc wiyncy deptoł niż społ. Wtynczos ze wieczora Kunderlik ze starzikiym Kobyłkōm ȏbalyli wielgo flacha swojskigo wina! Troszka sie nabelali i niy minyło dzisiyńć, a ȏni ȏba piyknie spali: starzik we swoji izbie, a Kunderlik we laubie. Za jaki dwie godziny „letnik” sie przebudzioł, bo mu sie zrobioło niyłonako i jak sornik wyskoczył na dwōr, coby łōżka niy zarzigać! Ledwie zrobioł pora krokōw, doł pozōr, że keryś łazi po sōmsiadowej zegrōdce: Ȏd stodoły ku chałpie szła kwiejnym krokym jakosik bioło postawa, a dowała pozōr na boki! To mogła być yno śmiertka! Kunderlik czympnoł za jakimiś iglokami, co fest żgały, coby go ta stwora niy uwidziała, ale filowoł za niōm dali. Ȏroz jakisi babski głos szpetnie zaklōn! Śmiertka sie straciyła na mōment, a potym jakby sie podźwigla a sorkła na sōmsiadowo weranda! Chop, co siedzioł za krzami, ȏd tego przestrachu wyczyrstwioł a gibko uciyk do swojigo szlafzaka. Jednako do rana ani ȏka niy zawrził, bo śpik go cołkym ȏdlecioł. Ledwie zetwoł do śniodanio, a spytoł się starzika Kobyłki, eli u jejich sōmsiadōw kery niy umrził?
-Coż tyż to godosz chopie? Isto ci te wczoryjsze wino niy posłōżyło? - Dziwowoł sie starzik.
-Ja, jo wczora u nich na zegrōdce widzioł bioło śmiertka, co prosto do chałpy skoczyła!
-Padej yno, eli niy szła ȏd stodoły? - ȏśmioł sie starzik.
-Ja, a wy to skōnd wiycie? Znocie jōm? - Teroz dziwowoł sie Kunderlik.
-To je letniczka, co sie kożdy wieczōr kōmpie!
-Posłochejcie starziku, czamu jo ȏ tym nic niy wiym? Myśla, że taki tyjatry, a taki widoki sōm wliczōne we cyna?! – wrzasknoł Kunderlik a bez śniodanio pognoł na zegrōdka.
- Grymlino
Komentarze