– Za modu toch bōła gibko jako sornik, a wyzgerno jako zgrzebek. Jak mi trocha lot przibyło, toch skokała jako modo, ale rozważno klaczka. A jak minyło dalszych dziesiynć lot, toch sie stała stateczno jako mamulka-gynś, co swoji stadko ku wodzie kludzi. Jak żech za dalszych dziesiynć lot ze tyj wody wylazła, toch już bōła yno jako ta szilkryjta na pyndale, łeb by chcioł do przodku, a dupa nazod ciōngła. I tak je do dzisio!
No troszka my se poszpasowali, ale teroz trza na poważnie pogodać! Ludzie niy radzi idōm do lazaretu, ale co zrobić jak potrza? Za ôstatnich piyńć lot jo sie tyż tam troszka należała, ale żodnego pokwolić niy moga, ani tych bezmała nojlepszych, co godajōm im „uniwersytecki”. Tam we wiynkszym powożaniu majōm nauka, a niy tego czowieka, co sie na nim uczōm. Jako wszyndy dochtorōw kupa, a szwesterōw mało! Te baby lotajōm jako muchy we latarze, bezto sie nikedy ze tym pacjyntym „chycōm”. Ôn pōmōce chce, a ône czasu na to ni majōm, skuli tego nerwy czasym stracōm a co ôdpyskujōm! A tak by to niy śmiało być, bo tyn chory mo doś sōm ze sobōm a trza go zrozumieć! Już słysza, jak keroś flyjgera godo:
– Jak żeś je tako mōndro, to przidź ku nōm do roboty!
Je prowda roztōmili, że to je ciynżki fach, bezto mie ani do gowy niy prziszło, cobych sie do taki szkoły wybrała. Bo ku tymu trza mieć powołani! Być mamulkōm, tyż niy ma leko, a jeszcze nōm żodyn za ta niyôcyniōno robota niy płaci! Z tym wszyjskim to je tak: jak co na sia weźniesz, to musisz potym wykōnać, choby strzały z nieba prały! I to je cołko tajymnica!
Ale jo se jednako myśla, że jak ôbie strōny troszka popuszczōm, to sie dogodać pōdzie! Roztōmiłe „siostrziczki” podziwejcie sie na tego zmierzłego pacyjynta łaskawszym ôkym i raczyj zamiast sie zaroz rozciepać, lepi troszka pobłoznujcie! A wy pacyjynty se wszyjskigo, co godajōm te babeczki tak zaroz do serca niy biercie! Bo przeca ône niy sōm złe na was, yno na ta swoja robota, a na to, że wiecznie im czasu brakuje! Moga pedzieć, że to działo, wiym to ze swojigo doświodczynio.
Chorym życza tego wyczakowanego zdrowio, a tym, co we szpitalach robiōm troszyczka wiyncy spokoju!
Komentarze