Piotr Masłowski / Archiwum
Piotr Masłowski / Archiwum

 

Smutne mam refleksje po tym święcie. Nie wykorzystaliśmy tej wyjątkowej okazji do nauki. Proces odzyskania niepodległości powinien być dla nas lekcją. Sprawa Polski nie zajmowała mocarstw w trakcie wojny, podobnie jak nasze święto nie skupiło uwagi współczesnego świata. Jednak współpraca różnych sił politycznych przyniosła sukces. Pozytywistyczna praca. Socjalista (Piłsudski) i narodowiec (Dmowski) dokonali tego razem, wpisując się w interesy dużych graczy. Dało się! Słyszeliście jakieś przemówienie o współpracy? Słyszeliście jakieś przemówienie o tym, że jesteśmy częścią losów Europy, że jesteśmy od pomyślności Europy zależni? Ja słyszałem. Na naszym rynku. Całe miasto świętowało godnie i pięknie. Spokojnie i tłumnie. Rybnik w 1918 roku nie był częścią powstającego państwa Polskiego. Rybnik, którego mieszkańcy wybrali prezydenta z partii "POpaprańców". Rybnik, którego mieszkańcy to gorszy sort, co dziadków miał w Wehrmachcie, a w spisie powszechnym zauważa swoją śląskość. Rybnik jako przykład. Zaś ci "prawdziwi patrioci" na ulicach Wrocławia, warszawskie elity maszerujące w jednym ciągu z narodowcami i (nielicznymi) faszystami przekonali mnie tylko, że przyszłość nie musi być równie godna i spokojna. Panowie tak chętnie przywoływali II RP, jako wzór. Taki wzór co zaczął dobrze i dał kobietom prawa wyborcze. Potem jednak nastały indywidualne ambicje liderów, autorytaryzm, nietolerancja religijna i narodowa. Rząd, który romansował z tymi sąsiadami co silni i narodowi. I wszyscy wiemy jak się skończyło. Akcentowana na wszystkie sposoby niepodległość, niezależność i niezawisłość zlewa się w moich uszach w jedno wielkie NIE.

 

Nie tędy droga do pomyślności obywateli tego kraju, nie damy rady płynąć sami pod prąd. Nie jesteśmy pępkiem świata.

 

Piotr Masłowski, zastępca prezydenta miasta Rybnika, felietonista Tygodnika Regionalnego Nowiny

 

 

2

Komentarze

  • znajoma wychowanie dziecka 18 listopada 2018 10:56Rożnica między autorami felietonów jest jak różnica w wychowaniu dziecka. Jedni powtarzają maluchom, że są najpiękniejsi i najsilniejsi na świecie. W przedszkolu następuje bolesna konfrontacja z rzeczywistością i wieloma innymi naj. Inny model to miłość, ale i rozsądek. Dziecko można nauczyć co ma myśleć, można je też nauczyć myśleć.
  • Zbyszek Chwastek Jest dobrze czy jest źle. 16 listopada 2018 13:32Dwie opinie i dwa różne sposoby postrzegania rzeczywistości. Jednego dnia w tej samej gazecie. Piotr Masłowski refleksyjny i zatroskany o naszą teraźniejszość i przyszłość. Łukasz Dwornik pod płaszczem bezstronności próbuje przemycić własne poglądy, nie stroniąc od ostrych sformułowań, jak zwykle na granicy manipulacji. Nie ukrywam iż bliższe są mi poglądy pana Piotra niż nasycona pychą narracja pana Łukasza. Do zbudowania dobrego samopoczucia nie jest mi potrzebne poczucie wielkości, wyjątkowości i złudnej przewagi nad czymkolwiek i kimkolwiek. A bagatelizowanie zjawisk, z którymi niestety mierzymy się w ostatnim czasie jest nieodpowiedzialne zwłaszcza w ustach tzw osoby publicznej jaką niewątpliwie jest pan Dwornik. I, że użyję słowa pana Dwornika, jeżeli coś jest obrzydliwe to właśnie to.

Dodaj komentarz