Ze tym, to na tym świecie je tak: kożdy mody abo modo krosa ôd Pōnbōczka dostōwo. To je bezto, coby wszyjscy po rōwno bōli podzielyni, ale co ōni s tym zrobiōm, to już yno ôd nich samych zależy! Jak sie sami niy ôszpecōm tatuażami abo strasznym malōnkym na gymbie, co mu makijaż godajōm, to wszyjscy na ôkoło bydōm widzieć, że sōm gryfni! A kożdy sie rod na takich ludzi podziwo! Bo jako godała moja sōmsiadka – gorolka, co my ś niōm już lata kamraciyli: „Ładnemu we wszystkim ładnie” i to je prowda! Jak by se gryfno dziołszka ôblykła miech po kartoflach, porzad gryfno bydzie! Moja starka godała, że ze tōm krosōm to je tak: jak lot przibywo, to krosy ubywo! Isto pamiyntocie ta bojka, co to Pōnbōczek dzielył latami życio! Jedinie dwie stwory na tyn żywot były ôgrōmnie pragliwe: Adamowo Jewa a czorno wrōna. Bezto ludzie a wrōny żyjōm nojdłōży na świecie! Ale Pōnbōczek bōł słowny: starym ludziōm zebroł krosa, pleca prziklupiył ale za to gowa strzybno im zrobiył! A wrōna dostała to samo: pukel sie ji prziklupiył a siwy zrobiył! Nasza poetka Wisława Szymborska kejś napisała wiersz „Kobiety Rubensa”. We tamtych czasach (Barok) za gryfne ludzie poważali yno te baby, co miały „kochanego ciałka” zatela, a dzisio je na ôpy! Ale jako po polsku godajōm: „O gustach sie nie dyskutuje”, abo cosik je piykne abo niy, i fertik!
Ale jako wiycie, niy yno ludzie sōm piykni, czasym tak sie godo tyż ô ksiōnżkach, ô wiyrszach, a ô kwiotkach. Tako piykno ksiōnżka to ôstowo we naszym sercu na cołki żywot, isto tako pamiyntocie? Abo jedyn wiyrsz widzi sie Wōm bardzij niż inksze, bo tyn autor napisoł tak, jak byście to Wy pedzieć chcieli, jak byście jeszcze ku tymu tak piyknie godać poradziyli! Już we Średniowieczu jedyn autor napisoł, że choćby my na rōża „gnōj” godali, to bezto inakszy wōniać niy bydzie, i to je prowda!
No, jeszcze nōm ôstali ci „piykni duchym” i to do kożdego, co inkszego znaczy. Do jednego to je zwykły, ale dobry człowiek, co pōmōgo ludziōm, a niy dziwo sie na to, co za to dostanie, a eli go chwolić bydōm! Drugi pado, że piykni duchym sōm yno artysty, a trzeci uzno, że piykny duchym je yno czowiek świynty! Tu kożdy może pedzieć, co rychtik myśli!
Komentarze