Bōło ôgrōmnie piykne, ale tyż fest ciynżki, chocioż na to niy wyglōndało. Tyn nasz kamrat boł sie porzad, że mu te koło ukradnōm i jak bōł we robocie, to sztyjc zaglōndoł bez ôkno, eli jeszcze te jego koło przed fyrmōm stoji. Szef już tego mioł doś i padoł mu roz, że niy chcioł by sie rozłōnczać skuli taki gupoty, ale ni ma takigo, co sie go niy do zastōmpić jakim inkszym czowiekym! Wtynczos Darek prziszoł po rozum do gowy i kupiył se fest dobry zōmek do swojigo koła. Niy szło go leko ôdewrzić, bo mioł szyfry a hasła a jeszcze trza bōło znać tyn tajny knif, jako trza to bōło zrobić: Ôd czego zaczōnć, a jako iś dalij, bo jak bōło cosik niy richtik, to sie zōmek niy ôtwar. Bezto Darek kupa czasu traciył rano na zamykani a potym na ôdmykani tego koła. Nasi kamraci ze roboty radzi robiyli szpasy, a padali, że trza mu troszka pomoc. Yno, że myśleli to cołkym na ôpy, a szukali prziwilyji, coby co Darkowi naszkłōdzić!
Jedyn roz Darek przipiōn swoji koło do takigo niyzbyt hrubego strōma i to bóła ta prziwilyjo. Darek robiył cosik we drugim biōrze i widoku na koło niy mioł. Wtynczos dwōch naszych kamratów, jakoś tam bez ôtwiyranio tego tajnego zōmka, te koło bez tyn strōmik przeciōngło. Jednako zdało sie im to jeszcze za mało i zawołali trzecigo kamrata, coby im pōmōg te Darkowe koło wsadzić na latarnia, co stōła na placu, ale lekcyj pedzieć niż zrobić, bo te koło ôgrōmnie ciynżki bōło! Wsadziyli go yno do połōwki tego mastu, bo dali niy szło. Tyn zōmek, co bōł jak ôbujek ôd psa, dali niy puszczoł. Skuli tego trocha sie te gizdy wylynkali, bo niy wiedzieli, co teroz zrobić dali. Bezto padali jednyj starce, co tam przechodziyła, coby szła padać do tego biōra wedle, że koło na latarni wisi. Baba sie trocha dziwowała, jako te koło same tak wysoko wlazło, ale informacyjo przekozała, kaj bōło potrza! Cōż, kej teroz koło niy szło ruszyć, bo sie zaklinowało! Dziepiyro fojermōny pōmōgli. Darek dostoł koło nazod, ale serce do niego straciył, bezto go sprzedoł, a motorower se kupiył!
Komentarze