Kaj sie straciyła ciotczyno zopaska?

Ciotka Aniela wziyna na kōmora moja starka Elza ze familijōm. Wynajyna im dwie izby nad chlywym. Do tego pōmiyszkanio schōdkōw bōło kupa, ale starczynej familiji to niy wadziło, bo wszyjski dziecka już same tyrały, a na wiyrch wylyź poradziyły. I dobrze sie im tam żyło, ale jedyn roz na wiosna prziszło do ôstudy.
Ciotka Aniela wyprała se swoja nojlepszo zopaska na niydziela, a potym powiesiyła jōm na płocie, coby ji gibko wyschła, a poszła dō dōm. Za jaki pōł godziny jeji nojstarszy synek przignoł krowa ze pasiynio i ciotka posłała go, coby prziniōs ta zopaska ze płota, bo jōm chciała wybiglować! Synek prziszeł jednako bez nij, a padoł, że tam na płocie nic niy ma. Ciotka sama skoczyła przed chałpa i uwidziała, że synek mo prawie! Ô Cygōnach abo ô jakich handlyrzach słychu we tyn dziyń niy bōło, no to kery jōm ukrod? Spōmniało sie ciotce, że jak wiyszała ta zopaska, to krynciyły sie tam bajtle ôd jeji siostry i bezto zaroz na nich padło powinowani. Tak sie skuli łebōniōw siostrziczki trocha pojargały. We wieczōr starka Elza przepytowała swoja czelodka, ale żodyn sie niy prziznoł. Bezto wszyjski sztyry dziecka szmary dostali, coby pamiyntali, że matki sie niy cygani!
We sobota, jako dycki, prziszła ku ciotce staro Kumorka, co dwa rzōndki ćwikle na ciotczynym polu sadziyła, coby mieć co dać kozie żrać bez zima. Za to przichodziyła roz we tydniu gnōj ôd krowy wyciepać. Ledwie do chlywa wlazła, zaroz przileciała ku ciotce z wrzaskiym, że sie ji krowa cieli, bo już ji jakiś flak ze zadku wyglōndo! Ze poczōntku ciotka Aniela niy poradziła spokopić, co ta baba godo, bo jeja krowa cielno niy bōła! Jednako Kumorka czyrstwo bōła, bezto gupot by niy godała i ciotka poleciała za niōm. Chyciła tyn niby to flak, a pociōngła – to była jeja piykno zopaska! Wszyjskimu bōł winny Boguś – synek ôd ciotki! Krowa na plac puściył a ze kamratym kwilka sie zagodoł i krowa zopaska zeżarła, a ôn sie boł mamulki, bezto sie niy prziznoł!

Komentarze

Dodaj komentarz