Świynci patrni d wody / Grymlino
Świynci patrni d wody / Grymlino

Ale za mojich modych lot to łebōnie se mało ze taki godki robiyli. Jak sie rozcieplyło to poradzili wlyź do stawu i poczōntkiym moja. Jednako ziymia a woda bōły jeszcze wtynczos fest zimne, bo ich słōnko jeszcze niy ôgrzoło. Jednego takigo mojigo wyrychlōnego kamrata Adama krymf chycił i jakby mu kamraci niy pōmōgli, toby sie utopiył! A potym godoł, że go utopek (tyn ze Głymbokigo Dołu) za szłapa chycił, a rynczyska mioł taki zimne, że synkowi szłapa stryntfiała! Jedni sie ze tego śmioli, ale drudzy mu uwierzili, bo za pora dni dwie starki widziały, jak we prawe połednie utopek pływoł bez pojstrzodek Głymbokigo Dołu. Dłōgi bōł tak ze trzi metry, łeb mioł lukato, ale kudły zielōne!
U nos Jōn Krzciciel mioł tyż jednego pōmōcnika ôd wody, co mu bōło Jōn Nepōmucyn na miano. Figurki ôd tego drugigo świyntego stōły dycki wele każdego mostka a przi kożdym dworskim stawie. Jedna tako figura stoji do dzisio na żorskim rynku, chociaż ni ma to ta sama, co tam stōła jeszcze przed drugōm wojnōm. Tamtym Jōn to bōł postrach na żorskich ôżyrokōw. Jak kery chop za fest popijoł to baby szły rzykać do Jōna na rynek, a do roku chop sie naprawiył. Te wszyjski naprawiōne chopy ômijali potym rynek, kaj nojwiyncy szynkōw bōło, bo jak by kery co mocniyjszego łyknōł, to mu potym Jōn ze kolumny palcym pogroziył a krziwo sie na niego podziwoł, a to już stykło! Wszyjscy wiedzieli, że ôn szpasów niy robi, bo takigo jednego Lojzika, to chcioł na Śmiyszku utopić za ôżralstwo. Tyn Lojzik ze świyntego Jōna chcioł se kamrata ôd picio zrobić, bo sztyjc ku niymu przipijoł, jak szeł we wieczōr ze flachōm bez rynek. No to Jōn sie wkurził, nojprzōd go do Rudy wciep, kej most naprowiali, ale jak tego bōło mało, to go jeszcze na tym Śmiyszku porzōndnie ôciochroł.
Isto sie te dwa świynte skamracili, bo ludziska dzisio ani czasym niy wiedzōm, kery je kery, ale to ni ma ważne, grōnt, że im przajōm a do nich ô pōmōc rzykajōm.

Komentarze

Dodaj komentarz