V Diktand Ślōnskij Godki w Rybniku (The 5th Dictation of the Silesian Language in Rybnik) już za nami. Wczoraj (25 maja) w zabytkowej kopalni Ignacy zmierzyła się rekordowa liczba 79. znawców języka śląskiego. -Z roku na rok jest ich coraz więcej – powiedział nam jeden z organizatorów, Łukasz Kohut.
Przyjechali z Będzina (sic), Czerwionki-Leszczyn, Gaszowic, Rydułtów, Książenic, Marklowic, Mysłowic, Pszowa, Radlina, Siemianowic Śląskich, Lysek, Żor, Katowic, Rudy Śląskiej. Najliczniej był reprezentowany Rybnik.
Dobrą znajomością śląskiego wykazało się wiele znanych w regionie osób. Dyktando napisali założyciele i liderzy Śląskiej Partii Regionalnej Dr Ilona Kanclerz i Piotr Snaczke.
Był prezydent Rybnika Piotr Kuczera, który ufundował puchary dla zdobywców trzech pierwszych miejsc. -Nie liczę na wygraną. O czołowe lokaty na pewno będzie ubiegała się czołowa dziesiątka z poprzednich diktand, która jest doskonale przygotowana do rywalizacji. Najbardziej liczy się popularyzacja śląskiej godki, dobra zabawa oraz integracja środowiska. Spotykamy się tu wokół fajnej idei. – podkreślił gospodarz magistratu.
Wśród piszących była także dyrektor Zespołu Szkół Technicznych w Rybniku, Grażyna Kohut.
Tekst ułożonego przez Andrzeja Szczeponka diktanda czytał marszałek sejmiku śląskiego dr Henryk Mercik. Był główny sponsor dyktanda, europoseł Marek Plura, który ufundował wycieczki do Brukseli dla laureatów trzech pierwszych miejsc oraz nagrody pieniężne. Jury przewodniczył dr Artur Czesak. W trakcie sprawdzania diktanda wystąpiły zespoły śpiewacze rybnickich kół gospodyń wiejskich oraz uczniowie Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 2 z Rudy Śląskiej.
Wygrał Bartłomiej Wanot z Siemianowic Śląskich, drugie miejsce zajął Grzegorz Buchalik z Żor, a trzecie Aleksandra Gruszka z Rudy Śląskiej. Na kolejnych lokatach uplasowali się: Joanna Szczygieł z Rudy Śląskiej, Mariusz Pomykoł z Rybnika, Ewa Szczodra z Mysłowic, Hanna Chodun Rudy Śląskiej, Szymon Bartkowiak z Rybnika, Józef Cyran z Lysek, Dorota Porwoł z Rybnika.
ICK Zabytkowa Kopalnia Ignacy sponsorowała nagrody dla najmłodszego uczestnika, 11-letniego Kuby Pomykoła z Rybnika, i najstarszego – Emilii Gajdy z Rybnika. Nagrody pieniężne i rzeczowe ufundowały także firmy z Rybnika i Wodzisławia Śląskiego.
Sztandarowa impreza Demokratycznej Unii Regionalistów Śląskich, przy corocznym wsparciu europosła Marka Plury już na stałe wpisała się w kalendarz imprez kulturalnych Rybnika.
Do tematu wrócimy w środowych „Nowinach”.
Tekst diktanda
Latowe feryje to je fajno rzecz.
Hneda ône bydōm. Jeszcze wiosna na dobre sie niy zaczyno, a my już ô nich myślymy. We moju pogoda biere se to po lekuśku wiaterek troszka cieplyjszy, słōneczka trocha wiyncyj, a przi takim hicu zaczynōmy spōminać przeszłe wywczasy. Sztaunujymy, kaj tyż to latoś pojadymy: eli ku morzu, eli ku gōrōm? A i ô to, wiela nōm słōnko prziświyci, tyż mōmy staroś. Grōnt, co niy bydzie padoł dyszcz. Nō i myślymy, wiela wziōnś piniyndzy ze sobōm? Wszyjski te karty, winiety, krymy na ôpolani, tōż muszōm być. Jeszcze daleko do tego mōmy, a już nas biere rajzyfiber. Zamowiōmy tōni apartamynt, a trocha jedzynio bierymy ze sobōm, coby te kustowani było tōńsze. Jedni bydōm po wielkich wiyrchach leźli, a drudzy ku wodzie bydōm ciśli, coby sie mocka dychnyć. We rozwodze mōmy, czym pojadymy: fligrym abo autym? Kożdy inkszymu je rod. Autym je dłōżyj, ale niy trzeja siodać do tej biksy, co furgo. Niykerzi sie tego bojōm. Nejważniejsze, coby nic w kofrach niy brakło. Przecyż wszyjsko ze sobōm muszymy mieć. Jak już na plac przijadymy, tōż je fajnie. Niy starōmy sie już ô rajza, a zarozki idymy na kwartyra. Wyladowujymy te nasze kofry i wszyjski graczki, co ze sobōm mōmy. Nō i zaroz sie zdo wlyź do wody, a potym niy za moc sie ôpolić, jak sōm my nad morzym. Sōmech widzioł, jak chop szoł drōgōm, a ôroz go hercszlag chyciył, dobrze, co chocioż ta sanitarka ze dochtorym była na czas, bo już by pō nim było. A jak sōm my we gōrach, to idymy na szpacyr, a potym do restauracyje, a możnej tyż na muzyka pofajrować. Tak by tak, trza przipōmnieć staro prowda: trza se gowa przikryć czopkōm, chustkōm abo eleganckim hutym, jak go kery abo kero mo! Na ôczy zōnynbryle wsadzić, a potym sie dziepiyro po słōneczku paradzić! Tak trzeja być rod tym feryjōm, a coby były jak nejdugsze. Je potym co spōminać, co robiyło sie na wakacyjach eli we Egipcie, eli we chorwackim Splicie. To tam je do zwiydzynio pałac Dyjoklecyjōna, nō i Dubrownik, kaj sōm jego mury ôbrōnne i mocka inkszych zabytkōw. A i na naszym Ślōnsku je tela zōmkōw i pałacōw do ôbezdrzynio: ôd Zgorzelca, bez Strzybno Gōra, aże po Pszczyna.
Nale eli dychōmy we Wiśle, eli na Kanarach trza dować pozōr, coby te feryje niyskorzij dobrze spōminać.
Galeria
Komentarze