czy by jadły / Grymlino
czy by jadły / Grymlino

Bracik ôd moji kamratki Celki, co mu jeszcze ani trzi lata niy bōło, niy poradził spokopić czamu tak starsi godajōm, ale żodnego sie niy spytoł, yno zrobioł po swojimu. Jak bōł roz swoja starka nawiydzić, to ôna se pomyślała, że to je jeszcze porzad mały bajtel. Bezto mu uwarziła grysku na mlyku, a tym go nafutrowała, chociaż ôn to ni mioł rod! A jak prziszła reszta familije, to starka dała na stōł kluski, rolady a modro kapusta! Bajtel tyż to zaroz chcioł, ale ôna padała, że po piyrsze już go fol nafutrowała, po drugi to ni ma do niego zdrowe, a po trzeci – to by yny ôczy jadły!
I tak wszyjscy krōm niego ôbiod zjedli, a ôn sie mōg yno na to podziwać. Gupi jednako niy bōł, bo doł pozōr jak starka jedna miska tych kluskōw do kuchynie nazōd wyniōsła, no to ôn za niōm – myk! Wloz na stołek , a potym przechylił sie bez stōł a wszyjski kluski bōły jego! Podrobił se ich troszka rōnczkami a zaczōn ciś do ôczōw! Jak go zaczło szczypieć, to sie tak rozdar, że go we izbie usłyszeli i wszyjscy sie zlecieli. Mamulka synkowi ciaprok a ôczka umyła mydłym, bo te jodło ôdlepić sie niy chciało, no to go szczypiało jeszcze bardzi, bezto sie na ôczy fest uskargowoł! Na koniec niy ôstało nic, yno jechać do ôkulisty, bo przeca żodyn niy chcioł, coby bajtel ôczy straciył! We rybnickim szpitalu se s tym roz-dwa poradzili! Ôczy synkowi wypłōkali, a dali go nazōd mamulce. Pōn doktōr ôjcōm przikozoł, coby przi bajtlu wiyncy takich gupot niy godali, a na pocieszyni dodoł: wasz synek już je dzisio trzeci, tak to je dycki przi niydzieli!
Ano trza dać pozor na to, co przi dzieckach godōmy! Ône rozumek majōm mały, ale za to fest myślōm. A jak te myśleni im czasym zglajzuje na bok, to potym trefiajōm sie taki rzeczy, co by sie nōm starym ani niy zdało!

PS. Dziynkuja panoczkowi Alojzowi Zimōńczykowi, za to, co mi ôstatnimi czasy pomōgoł we ślōnski korekcie.

Komentarze

Dodaj komentarz