Eli zwiyrzina richtik godo we Wilijo? / Grymlino
Eli zwiyrzina richtik godo we Wilijo? / Grymlino

Starka Szczygliczka kejś godała, że czasym to takim ciekawskim ludziōm Pōnbōczek jeszcze trocha czasu podaruje, ale już niy pożyjōm dłōży jak do drugi Wilije. Inksi zaś tuplikowali, że tacy to bydōm żyć i sto lot, podwiel sie niy wygodajōm, co richtik słyszeli. Jednako muszōm se dać pozōr, coby ich kery na piyrszym spaniu niy wypytoł, bo wtynczos wszyjstek wyśpiywajōm jak na świyntyj spowiedzi. Sami widzicie, że jo sie tela nagodała, a wy żeście wiela mōndrzyjsi s tego niy sōm!
Za bajtla to jo sie takich roztōmajtych godkōw nasłōchała przi szkubaniu piyrzo. Starzik Kōnsek godoł ô tym, jak jedyn chop podsłōchowoł swoji konie. Kōń bōł ôgrōmnie markotny, bezto kobyła spytała sie go, co mu je?.
– Ano, beczoł bych, bo za pora dni naszego gospodorza powiezymy na cmyntorz! – padoł kōń.
– Ale ôn je jeszcze żywy, samach widziała! – ôdpedziała kobyła.
– Ale za kwilka świtnie nogami, jak sie dowiy, że ôd niego synka, co latami zbōjowoł, chyciyli i go we gospodorzōw pogrzyb na tyj szubiynicy, co przi drodze na cmyntorz stoji powieszōm!
Wiyncy już bezmała gospodorz niy słyszoł, chyciył sie za serce, pod na ziym i już wiyncy ś ni niy stanył.
Podle starki Szczygliczki zaś było tak: Jedna baba podsłōchowała swoji barany, co na zima ze gospodorzym ze pasiynio we gōrach prziszły. Jasności sie dowiedziała, yno że nic s tym niy poradziła zrobić. Bo inakszy by jōm śmierć do roku potkała,
a tego gospodyni niy chciała, bo dziecka miała jeszcze małe. Bezmała te barany naklachały na swojego pastyrza, że pełno babōw ku niymu chodziyło, a ôn żodnyj niy przepuściył! Barany padały, że jakby sie yno baba przeblakła, że cosikej ô tym wiy, to by jōm jeji chop zaroz zabiył. I tak chocioż sie w ni warziło, to bez kupa lot yno mu prziświodczała: Mosz prawie chopeczku!
Jo se myśla, że stōnd wziyna sie ta godka, że jak kery myni wiy, to lepszy śpi a dłōży pożyje!

PS. Ale doś tego straszynio! Przeca musza jeszcze Wszyjskim na te Godni Świynta powinszować: Życza Wōm, Roztōmili, piyknych, pogodnych  a biołych Świōnt, bogatych geszynkōw pod chojinkōm a jeszcze wiela a wiela Błogosławiyństwa ôd Dzieciōnteczka Roztōmiłego.

Komentarze

Dodaj komentarz