Wielgi gn na św. Huberta / Archiwum
Wielgi gn na św. Huberta / Archiwum

Kaj indzi to był yno gōn na liszki, ale we Baranowicach to musioł być prawy gōn, nojlepi na wszyjstek, co we lesie a po polach tyrało abo furgało! Przed takim gōnym to fesztry mieli kupa roboty. Trza było plac do myśliwcōw naznaczyć, a nagōnka przirychtować! To dycki robiyli taki synki po 13-14 lot, co za pora groszy cołki Baraniok poradziyli przelecieć. Szli ze starym fesztrym, co dowoł na nich pozōr. Prali kijami po krzach a strōmach, coby wiyncy larma narobić, a ta dziwoko zwierzina tak wylynkać, coby sama myśliwcōm pod flinta wlazła! Mój tatulek Hubert, co był fesztrōw synek, na gōny chodziył, jak yno umioł uniyś tasza ze patrōnami. Ni mioł jednako tego rod, ale jak tatulek kozoł, tak synek zrobić musioł! Ta tasza ze patrōnami to mōj tatulek nosiył nojczyńści za tym nojważniyjszym dyrechtorym ze firmy Giesche. Tyn chop se dycki rod pogodoł, a pytoł sie synka, kaj by sie chcioł uczyć, a co potym robić? Co se tatulek wtynczos myśloł, to mu wszyjstek padoł, a panoczek go pokwolył za to, że chocioż je jeszcze fest mody, to mōndrze godo! A jedyn roz padoł mu, że mo do niego fajny gyszynk, yno synek musi jeszcze na niego troszka poczkać. Jak tatulek bōł we siōdmej klasie podstawowyj szkoły, to sie dowiedzioł, że pōdzie dalij sie uczyć do Katowic, a wszyjski praktyki bydzie mioł we firmie Giesche, ale nojprzōd musi jeszcze zrobić ôsmy rok szkoły we żorskim gimnazjōm. Jako widzicie, na gōnie szło niy yno  jelynia abo sornika zastrzelić, ale tyż fach zaplanować, ale  potym jeszcze trza było te plany wykōnać, bo tatulek mioł być fesztrym we Baranowicach, jak jego ôjciec pōdzie na pynzyjo,
a do tego czasu mioł robić we firmie we Katowicach. Nasz starzik tyż prziszoł do roboty po swoim tatulku.
We 1939 roku zaczła sie II światowo wojna i wiela sie zmiyniło. Jak yno tatulek zdoł matura, to zaroz trefiył do wojska. Szczynśliwie wojna przeżył, a do dōm nazod cołki prziszoł, ale fesztrym we Baranowicach niy ôstoł, bo nastały inksze czasy. Praje cołki żywot przerobiył we hucie, ale cołko prziroda, a las we szczegōlności mioł przez caluśki żywot rod a wiela nos, dziecek ô nim nauczył!

2

Komentarze

  • Grymlino. Do Chopa ze Żorow 04 listopada 2017 22:29Witom Wos panoczku ze Żorow. Jo już downo na gonie niy była, a nawet jakby mie teroz pytali, to bych niy poszła, bo ni mom rada, jak keryś zbijo zwierzina yno do graczki. Mynsa je zatela we sklepach! A Wy, jak chcecie iś na gon, to sie musicie do Kołka Łowieckigo zapisać a troszka tam poterminować, bo zaroz flinty do rynki niy dostaniecie. Życza Wom powodzynio a pozdrowiom
  • Chop ze Żorow tyn artykułKochane panoczki redaktory 04 listopada 2017 11:46Wiycie Grymlino, wy toście mieli szczyńści pieronowe, boście wiela ło tym gonie dowiedzieli, a jo, coch za modu miyszkoł pod lasym toch wiedzioł yno tela, że w lesie je gon, bo fest szczylali, a nasz starzik dycki godali: dziecka pozamykejcie psy, koty, a kokoty, a sami sie w doma skowejcie, coby wos jakiś ślepy niy zaszczelił. Wiycie, że jobych chocioż roz na taki gon chcioł iś, ale niy wiym, kaj sie łobrocić, możnej co doradzicie?

Dodaj komentarz