Wracaliśmy z wizyty studyjnej z Żyrardowa i Łodzi. Kierowca autokaru umilił nam podróż projekcją filmu. Jednakże zanim obejrzeliśmy "Skazanych na Shawshank", uderzyłem czołem w ekran, który wysunął się z sufitu. Rozbawiło to moich współpasażerów. Mnie w sumie też, przywykłem. Ta sytuacja najlepiej pokazuje mój problem, czyli widzenie tunelowe, spowodowane barwnikiem niszczącym siatkówkę oka.
Medyczny portal tłumaczy to tak: "Widzenie tunelowe to ograniczenie pola widzenia, przypominające patrzenie przez wąską rurę, otwór lub z głębi tunelu". Najbardziej popularna wyszukiwarka internetowa pokaże ciekawskim, jak to mniej więcej jest. Co chwila zdarza mi się uderzyć o coś głową, dostać w ucho zamykającymi się drzwiami. Wielu rzeczy mi nie wolno. Nie prowadzę auta. Zaskoczeni pasażerowie autobusów pytają mnie, jak to jest, że zastępca prezydenta nie korzysta z samochodu. I czasem mam wewnętrzne przekonanie, że myślą sobie, jak to utraciłem prawo jazdy za grzeszki, których na moim koncie nie brak. Nie piszę tego, żeby się użalać. Nie jest wcale tak źle. Podobno mam jeszcze jedną przypadłość. Moja mama zdiagnozowała wśród męskiej części rodziny wybiórczy słuch. Spośród słów skierowanych do nas, wybieramy tylko te, które chcemy. Obawiam się, że kobiety (tak, zwłaszcza one), które obcują ze mną prywatnie i zawodowo mogą potwierdzić tą diagnozę.
Jestem jednak niezmiernie wdzięczny, że nie cierpię na zawężone myślenie. Czytam czasem kolegę felietonistę z tej samej rubryki i myślę o tym, czy może powinienem podpowiedzieć mu jakiś inny temat. Występuje niemal w co drugim tekście! Bywam na komisjach, siedzę jako gość na sesjach rady miasta. I zastanawiam się, czy ci najbardziej rozgadani robią sobie jaja z mieszkańców. Jaki kawałek rzeczywistości obejmuje ich myślenie, do czego doprowadzi taktyka totalnej negacji? Na pewno nie chodzi o interes mieszkańców, ponieważ głosy w tej samej sprawie są często sprzeczne. I nurtuje mnie, czy można to jakoś wyleczyć, czy da się pomóc? Barwnikowe zwyrodnienie siatkówki jest nieuleczalne. Mam nadzieję że u podłoża zawężonego myślenia leży przyczyna odwracalna.
Komentarze