Zaczło sie ôd tego, że przewodniczōncy Miejski Rady dostoł telefōn, że ku nim jedzie ze Katowic jedyn poseł. Za kwila bydzie siadoł do autobusa, to bydzie na miejscu za godzina! Panoczek przewodniczōncy sie aż za gowa chycił, bo sala narad mieli we remōncie, ale styknōł jedyn telefōn do Dōmu Kultury a sala sie znodła, a coby posła ugościć ôbsztelowali ôbiod we resztauracyji. Paniczka sekretarka skoczyła po kwiotki do kwiaciarnie na rynku, a potym sztyrech nojważniyjszych we gminie ludzi pognało drabym na autobusowy przistanek, ale żodyn tego chopa niy znoł. Bezto ze Katowic dostali instrukcyjo, coby dać pozōr na chopa tak ze meter sześdziesiōnt wysokigo, we zielonym ôrtaliōnie, a siwym jyjgerhucie, ze wielgōm, czornōm aktōwkōm pod pod pażōm. Tyn istny, co ta wiadōmość przekazowoł, padoł jeszcze, że to je chop do rzeczy a mo ze przodku złoty zōmb! I ta ôstatnio informacyjo przewożyła! Jak przijechoł autobus ze Katowic, to piyrszy wysiod śniego tyn czekany chop, bo wyglōndoł jak to godajōm „wypisz, wymaluj”! Że mo złote zymbisko to tyż widzieli, jak sie ich spytoł, kaj je rynek, bezto go zaroz ôbskoczyli, kwiotki mu wciśli, a zakludzili do Dōmu Kultury! Ze poczōntku tyn chop chcioł cosikej pedzieć, ale mu niy dali dōnś do słowa, a potym już, co kozali to robiył! Halbka już we piynciōrka ôbalilii, kej do sale wlazła baba, co siedziała we szatni, a zaczła kiwać na panoczka przewodniczōncego. Ôkozało sie, że we siyni stoji chop, co godo, że je poseł, papiōrami sie zaświadczo, a chce kōniecznie godać ze przewodniczōncym. Nō to ôn poszeł do tyj szatnie, a tam sie dziepiyro nasłōchoł! Bo kaj my to som, coby sama władza szukała urzyndnika po resztauracyjach, jak by ôn mioł siedzieć we magistracie?! Pōn poseł, co jechoł ze samej Warszawy, prziszoł na autobus zaniyskoro, bezto przijechoł cugiym. We magistracie spotkoł yno staro, gucho sprzōntaczka i jak sie ji przedstawił, to mu padała, że taki sam niy robi!
Komentarze