Ślonzoki we Paryżu

Ujek to był przociel łod mojigo starzika, ale doś kery rok łod niego modszy. Miyszkoł we Zobrzu, ale we dwadziestych a trzidziestych latach i „na hutach” sie roboty pokończyły! Ujek był jeszcze karlus mody, elwrym być, a po pytaniu chodzić niy chcioł, a że biyda w doma aże piszczała, to łon sie wybroł za robotom dali do Niymiec, ale wszyndy yny trocha porobił, bo godali, że do auslyndrow (czyli tych przibytnych) roboty ni majom. Bez dwa roki robił ze jeszcze jednym naszym chopym u bałera przi francuski granicy, ale jego synki do lot prziszli i pachołkow już niy potrzebowoł. Bałerow somsiod radził modziokom, coby szli do Francyje, bo tam ło jednej robocie słyszoł, a potym za pora marek ich do tej Francyje przeszmuglowoł. Jakby to tak formalnie załatwić, to by było korowodow kupa, a tak yno sie przeblykli za stare baby, co to niby szły na torg a gymizy we koszach na puklu niosły. Na granicy ujek musioł sie prziklupić, bo był chop fest wielgi, ale tyn szandara, co ich przepuszczoł musioł być ze tym somsiadym ugodany, abo fest ślepy, jako myślicie?
Ta obiecano robota była we samym Paryżu, ale tam tyż dłogo niy porobili, bo sie gibko skończyła. Żywili sie we tych nojtońszych barach a że ciepło we lato było, to spali pod mostym, ale stym tyż było ciynżko, bo było wiela takich, co za robotom przijechali. Ujek dobrze pamiyntoł jak zamowiali piyrszy łobiod. Kamrat padoł, że troszka po tym francusku już umi, bo jynzyk je leki, styknie yno do każdego słowa dodawać „la”. A żeby to udowodnić zawołoł: Lakelner, lazupa, lakartofel, lamiynso, lataki lakonsek layno (pokozoł na palcu), lakapito? Kelner pokiwoł yno gowom, a wszystek przinios. Jak pojedli, kamrat chciał rachonek, a potym zapłacił, co do grosza, a napiwku kelnerowi niy doł, no, to tyn chop łobrocił tyn rachonek na drugo strona a mu pokozoł, co tam stoło blajsztiftym napisane: Jakbym nie był chłop ze Sosnowca, to żarli byście „lagówno”!
Niby tyż cudzy, ale jednako ze naszych stron i przydać się może!

Komentarze

Dodaj komentarz