Trześnie na zegrodce a przi drodze

Zaroz za nimi idom te trześnie, co ludzie ze wschodu godajom im „rożowe”. Te som słodki jak miodzik, a najbardzi smakujom dzieckom, bezto już z rana u nos pod fortkom je ich połno! Czasym ani niy nastyknymy obiyrać, ale jo sie im niy dziwuja, bo nom tyż za modu na trześnie dugo warga wisiała! Swojich my niy mieli, ale somsiadka nom tedy-łowdy po gości dała, chocioż sama ze małego stromika zawiela ni miała! Momy tyż jedym poźny strom, co na nim trześnie som aże czorne, ale dycki sie muszymy nimi ze szpokami dzielić, bo tym gizdom tyż smakujom. Je mu już je kole 50 lot, ale kożdy rok mo uroda, chociaż już downo miało by go niy być, bo tak bez 10 lot nazod poł korony mu uschło, a sztam łobloz po czyńsci ze kory. Bezto żodyn długigo żywota mu niy wrożył, a łon żyje do dzisio a mo nojpiykniyjsze a nojsmaczniyjsze trześnie i wcale niy som chrobate! Już bez trzi lata momy starości ze szpokami, a wszystek skuli tego, że swojego szpoka ni momy. Wtynczos na wiosna była wielgo wichura, a kadubek ściepło na ziym. Niż my sie kapli, to szpok już był, aże ni mioł kaj miyszkać, bezto poszoł kaj indzi! Mój chop zrobił potym cołkiym nowy kadubek, ale dziura była w nim za mało i na drugi rok szpok niy poradził do niego wlyź, a troz momy tam jakiś inksze, małe ptoszki, co piyknie śpiywajom, ale szpokow niy goniom, yno sie ich bojom!
Starsi ludzie isto pamiyntajom, jak trześnie sadzili przi kożdej głownej drodze za miastym, potym każdego roku to gmina wynajyna tymu, kery wiyncy zapłacił! Jo to jeszcze pamiyntom ze 60. lot, jak drogi do Rogoźnej, ku Osinom a ku Baranowicom były tymi trześniami łobsadzone! Jednego roku tako raja najon se nasz somsiod, ale musioł łowocu dziyń a noc wachować, a jeszcze mu ukradli i wiela sie niy dorobił. Te trześnie szło jeś, bo autow wiela niy było, konie przeca bynzynom niy smrodziły, a ło ołowiu tyż żodyn niy spominoł! Tyn zwyk, coby sadzić trześnie przi drodze prziszoł ku nom ze Czechow.

Komentarze

Dodaj komentarz