Żorski łogniowe świynto

Niychby to był kery chcioł, ale doś, że sie łod tego miasto wypoliło tak fest, że yno pora chałpow łostało! Wielgi łogiyń był we mieście, co pora lot, bo chałpy drzewiane były a słomom prostom przikryte, ale tego co sie wtynczos stało, to sie ani łopisać niy dało! Ludzie prziszli po rozum do gowy i miasto łodbudowali, ale już ze cegły a ze kamiynio, a coby Ponboczka przeprosić, bo taki wielgi łogiyń to isto była kora Bożo, postanowili łobchodzić kożdego 11 maja świynto łogniowe! We tyn dziyń stare żorzany nic na polu ani przi chałpie niy robili jako we niydziela. Piyknie sie łoblykli i szli do kościoła, a kożdy mioł świyczka abo lampka, co jom potym na procesyji po rynku nios zapolono. Jako to dzisio wyglondo wszyscy wiedzom, ale terozki je wiyncy tych, co procesyjo łoglondajom aniżeli tych, co wni idom.
Piyrszy roz to jo ło tym słyszała, jak mi było ze trzi lata. Do kościoła poszli my cołkom familijom a starka snami. Mój bracik był jeszcze maluśki, to drzimoł mamulce na rynkach, a jo siedziała tatulkowi na klinie. Posadzili my sie na bocznej ławce, kaj miejsce niy był łopłacone, ale musieli my być trzićwierci godziny pryndzy, bo dycki kościoł był połny! Jak farorz zaczli godać, to mi pora razy gowa na piersi spadła, a żech sie zdrzimła, ale jak my wyleźli na dwor, a tam był chłodek, toch sie cołkiym łobudziła! Fest mi sie wszystek widziało, a nojwiyncy te świyczki, co ludzie we rynkach niośli, a fest żech sie takigo światełka napiyrała, ale tatulek mi spomnioł, że to je tako sama świyczka, co żech sie na ni kejś fest rynka spoliła. Pamiyntałach, że potym bez trzi dni mie bolała, bezto dałach tymu pokoj! Jedna paniczka mie pokwoliła, że jo je posuchliwo dziołszka, ale to niy była prowda, jak bych do wszyskigo pazurów niy cisła, to bych sie łoni niy łoparziła, ale niy wiedziałach, jako i to pedzieć?

Komentarze

Dodaj komentarz