Już 30 lot kamraca z Nowinami

Do tego mie namówili dwa chopy, jedyn to był tyn panoczek jynzykoznawca ze Ślonskigo Instytutu Naukowego, co łocynioł moji bojki a godki napisane po naszymu, a drugi – mój bracik, co łogromnie rod czytoł ślonski godki łod Hanika we gazecie zwionzkowej „Gornik”. Isto se te Hanikowe pisani nikerzi spominajom? To były taki czasy, że ło pisaniu po naszymu we gazecie żodyn niy chciał słyszeć, ale ze drugi strony byli tyż tacy, jako jo, co se padali, że kejś trza zaczońć! Pon szef-redaktor piyknie mie przijon, kwila pogodoł, ale ło pisaniu po naszymu słyszeć niy chcioł, jednako widziały mu sie dwie inksze legendy, co były po polsku napisane. Padoł, co nic mi łobiecać niy może, ale te rzeczy pisani po polsku moga łostawić! Jak bydzie frajne miejsce, to chocioż jedna legenda sprobuje wydrukować, eli to ludzie bydom czytać? Ale jo bych sie niy nazywała Grymlino, jakbych mu do pojstrzodka niy wstyrczyła tyj godki po naszymu, co sie nojwiyncy widziała tymu chopu ze ŚIN. Potym niy łostało mi nic, yno poczkać aż to wszystek przidzie do skutku, abo skończy sie jako już pora razy przodzi: obiecki pod kiecki…a reszta już znocie!
Alech sie łogromnie dziwowała, jak za dwa dni prziszoł ku mie jedyn mody redaktor ze Nowin, co we Żorach miyszkoł, a padoł, co som szef chce mie jutro widzieć! Łod tyj radości do rana spać żech niy poradziła, a do redakcyje leciałach, jakby mi kery krzidła prziprawił…Ledwiech do dźwiyrzi wlazła, a już szef-redaktor wołoł: Dziołcha dom tyn tekst po ślonsku, boch sie w nim zakochoł! Isto za to dostana po uszach, ale to nic, łon je tego wort!
I wort richtik był! Dwa razy go we gazecie zapowiedzieli, ale niy wyzdradzili ło czym bydzie, bezto ludzie na niego fest czekali. Jożech tyż ze rana była przi kijosku ze gazetami u nos na rynku! A słyszałach jak sie chopy radowali, że keryś sie łopowożył napisać po naszymu a pokazowali gazeta jedyn drugimu. „We Rybniku na torgu bijom” – to było piyrsze pisani po ślonsku we Nowinach, te łod naszego panoczka Utopka a łod paniczki Cile (myśla, coch żodnego niy pominyła) prziszły troszka niyskorzi!

2

Komentarze

  • Grymlino do Elisabeth 05 maja 2016 13:05Pani Elu, serdeczne dziynki za tyn ciepły komentorz. Jo bych padała, że my dwie tyż sie skamraciły skuli Nowin, przeca znomy sie już praje trzi lata, chocioż my sie nigdy przedtym niy spotkały, a Wy co godocie?
  • Elisabeth kamratka-jo tez! 04 maja 2016 21:33Pani Grymel-zawsze lubie czytac Pani opowiesci-po naszymu-i cykl Pani opowiadan-duchy,zjawy etc.Najlepiej mi sie podoba,jak Pani uzywa starych slow-ktore sa dzisiaj juz prawie zapomniane.Bardzo dobrze,ze Pani to pisze,i do smiechu i do przemyslenia-dzisiejsza opowiesc o czarownicach.Zycze Pani nastepnych 30 lat i -i wszystkiego dobrego.Pozdrowienia dla calej redakcji -Nowin .

Dodaj komentarz