Godki ło boczoniach

Przidom tyż jaskołki a boczonie. A wiycie, że boczonie to bezmała kejś ludziami byli? Ponboczkowi sie niy widziało, że byli źli a zymstliwi, bezto śnich ptokow zrobił, a teroz tak długo bydom furgać po świecie podwiel sie niy poprawiom!
Zaroz Wom łopisza, co mi roz padoł jedyn kowol, jak go boczoń ze zymsty wypolył! To isto przeca wiycie, że boczonie rade przi ludziach żyjom. Nikerzi gospodorze ekstra dajom se na chałpa koło łod woza, coby se tam boczonie siodały a gniozdo ze patyków urychtowały, bo ludzie godajom, że to szczyńści do gospodarki przinosi. Tak se tyż myśloł tyn kowol a doł stare koło na wielgo wiyrzba, co rosła wele kuźnie, ale boczoniom coś sie tam niy widziało, za to bardzi spodoboł sie im wysoki komin, co stoł wedle i tam se gniozdo rade pobudowały. Kurziło sie potym we kuźnicy łogromniście, bo cołki komin boczonie patykami pozatykały! Bezto sie kowol sakramencko wkurził a te gniozdo ze komina im ściep, no, ale te ptoki były łogromnie zażarte a wszystek nazod posnosiły. Kowol jednako tyż był uparty a dość mioł utropy, bezto ściep te gniozdo po drugi a tam już były dwa jajca. Biydno boczońka siadła na wiyrzbie a boczoń wparził do kuźnie tak gibko, aże modego kowolika przewrócił, łapnył do dzioba jedna gowionka ze łognia a ciepnoł jom na dach łod kuźnie! Wszystek sie w migu zapolyło jako świyczka, a boczoń, tyn gizd, jeszcze tak fest krzidłami ruszoł, jakby wiedzioł, że łod tego łogiyń bydzie wiynkszy! Na koniec bezmała chycił jeszcze do dzioba iskra a zanios jom na słomiany dach łod kowolowej chałpy. To była istno sodoma, wszystek sie spolyło: kuźnia, chałpa i bocionka na wiyrzbie, a boczoń zrobił kołko nad łogniym a potym polecił na łonki i tela go widzieli! Tak sie tymu kowolowi pomścił za swoja krziwda, jakby to niy ptok, a człowiek był!
Ludziska dycki rostomańcie godajom, ale jak by to ze tym boczoniym była richtik prowda, to te zymstliwe ptoszyska gibko ludziami nazod niy bydom!

Komentarze

Dodaj komentarz