Co się działo w lesie na Klajoku

 

Czy kostur mógł zmienić się w węża, a prawdziwki w muchomory? To jest pytanie, na które już nigdy nie poznamy odpowiedzi. Ponoć jednak w lesie w pobliżu Ławczoka dochodziło do niesamowitych wydarzeń.

 

Do stawu Ławczok (zbiornik leży przy szosie Żory – Jastrzębie) przylega las nazywany Klajok. Od niepamiętnych czasów w tej okolicy miały miejsce dziwne i niepokojące wydarzenia, których nie dało się w żaden sposób racjonalnie wytłumaczyć! Przy stawie grasował utopek, a w lesie pojawiał się dziwny, mały chłopek, o złym spojrzeniu. Kiedy był rozgniewany, stawał się tak silny, że potrafił bez trudu wyrywać drzewa z korzeniami i rzucać nimi na znaczne odległości. Dlatego ludzie woleli się tu nie zapuszczać w południe albo nocą. Nie znaczy to jednak, że wcale tam nie zachodzili, gdyż w Klajoku występowała wielka obfitość runa leśnego. Jagody były największe w okolicy, maliny zdawały się być słodsze od innych, a jesienią występowały tam licznie rozmaite gatunki grzybów. Nawet późną jesienią oraz zimą w tej okolicy można było nazbierać wielki kosz okazałych opieńków czy zieleniotek.

Wydarzenie, które chcę tu opowiedzieć, miało miejsce już po zakończeniu drugiej wojny światowej. Pewna znajoma moich rodziców wybrała się do krewnych w Boryni (obecnie dzielnica Jastrzębia). W tamtych czasach autobusy jeszcze tam nie kursowały, więc wczesnym rankiem wyruszyła z Żor piechotą, ale liczyła po cichu, że uda się jej wsiąść na jakąś furkę zmierzającą do wsi. Niestety, doszła już do Ławczoka, a nie minął jej ani jeden wóz konny. Zmęczona usiadła na skraju lasu, aby trochę odpocząć, wyjęła z torby dużą kromkę chleba i napiła się trochę wody z butelki, którą zawsze przezornie nosiła ze sobą. Kiedy zjadła swój skromny posiłek i trochę odsapnęła, zaczęła rozglądać się po okolicy, wtedy niedaleko od miejsca, gdzie siedziała, zauważyła kilka dorodnych grzybów.

Podniosła się z zmiemi i zaczęła je zbierać do fartucha. Potem zobaczyła następne, trochę dalej kolejne i tak niepostrzeżenie zagłębiła się daleko w las. Kiedy fartuch był pełen, postanowiła wracać. Zrobiła jednak zaledwie kilka kroków, kiedy na ścieżce zobaczyła wypolerowany kostur, który idealnie nadawałby się na laskę. Podniosła go więc i podpierając się nim, ruszyła w kierunku drogi. Kiedy drzewa się przerzedziły, zauważyła, że drogą nadjeżdża jakaś furmanka. Zawołała więc głośno, żeby woźnica się zatrzymał, a wtedy kij, który trzymała w ręku zmienił się w węża, który z głośnym sykiem upadł na ziemię, ai po chwili zniknął we mchu i jagodzinach.

Przerażona kobieta krzyknęła ze strachu i upuściła niesione grzyby, które rozsypały się wokoło. Kiedy furman usłyszał jej krzyk, zeskoczył z wozu i pospieszył jej z pomocą . Jakież było jego zdziwienie, kiedy stwierdził, że lamentującej kobiecie nic nie jest i w ogóle się nie stało. Nie wiadomo, czy uwierzył w jej opowieść o kiju zmieniającym się w węża, ale zdumiony kręcił głową na widok kupki muchomorów, które wypadły z fartucha, choć nasza znajoma była przekonana, że zbierała tylko same prawdziwki. Potem furman wyprowadził przestraszoną kobietę z lasu i zawiózł do krewnych w Boryni. Do Żor wróciła ona dopiero następnego dnia razem z krewniakiem, który zmierzał na targ.

 

Podstępy złego ducha
PS. Znane są opowieści, kiedy utopek zmienia się w jakiś przedmiot, młode zwierzę lub maleńkie dziecko, tylko po to, żeby skorzystać z darmowego transportu do wygodniejszego stawu lub większej rzeki. Jego ofiarami padały zazwyczaj starsze, litościwe kobiety.

 

 

 

Komentarze

Dodaj komentarz