Niedobrana para / Elżbieta Grymel
Niedobrana para / Elżbieta Grymel

 

Posuchejcie roztomiłe karlusy, co sie przidarziło jednymu Hanysowi skuli wynokwianio a poprawianio swoji frelki.

 


We drugi wsi miyszkali fest bogaci przociele łod naszej starki. Mieli wielgo gospodarka a młyn, ale cera Bog doł im yno jedna. Margitka była dziołcha spokojno a bogobojno i nojlepszy, toby do klosztoru szła, ale łojcow i było żol, bo kery by ich na starość zaopatrzył? Bezto śnimi łostała. Jak i minyło dwaścia piyńć lot a żyniok sie niy znod, łojce sami pomyśleli ło tym, coby jom wydać. Mamulka Margitczyno była hubno baba ze miasta i bezto była rada, jak ku dziołsze chcioł chodzić synek łod miejskigo syndzigo. Łojciec na to krziwo patrzoł, bo zaroz sie na tym synczysku poznoł! Mody był niyrobisz a niyuk a jego łojce se wykombinowali, coby go bogato łożynić, a teroz im tako prziwilijo sama we rynce wlazła! Hanys przijechoł na zolyty bryczkom, wystrojony jak we niydziela do kościoła! Tyn karlus se wielce na sia myśloł, zdało mu sie , że yno łon je nojgryfniyjszy, nojmondrzyjszy i wszyski dziołchy na niego polecom, bo łon je synek łod syndzigo! Sztyjc mu cosikej na Margitce niy sztimowało, a to że sie po chopsku łoblyko, a to że po naszymu godo, a miała by gryfnie godać po nimiecku jako ludzie we mieście, chocioż łon som ani wiela niy poradził...
Jedyn roz wzion dziołcha na muzyka do miasta, ale jak yno wleźli, to Hanysowi prziszło do gowy, że Margitka we tych swojich łachach wyglondo, jako dziywka, co ich wiela u miejskich paniczek służyło, bezto wcis jom do roga sale i ani śniom niy tańcowoł, chocioż fest sie napiyrała. W końcu i padoł:
– Jakbyś mie posuchała, tobyś mi teroz gańby niy robiła!
Dziołcha zaroz mu sie łodżarła:
– Wiysz Hanys, jak mie niy chcesz, tak jak stoja, to cie osrom jak sie nastroja!
A szła tańcować ze modym kowolym, co sie bardzi miyndzy ludzi nadowoł!

GRYMLINO

Komentarze

Dodaj komentarz