Badani moczu

Jedyn taki Paulek se strasznie popijoł. Jedyn roz zaczło go łogromnie boleć we prawym boku. Troszka w doma pociyrpioł, ale jak mu sie ciyrpliwość skończyła, to we końcu poszoł do doktora, a łon mu padoł, coby przynios mocz do badanio, to łoboczy, eli Paulek mo jeszcze wontroba, bo przi taki pijatyce isto mu już zgnić mogła! Chop se cołko droga powtorzoł te słowo, bo co to je „mocz” niy wiedzioł, a doktora gańbowoł sie spytać, coby se niy pomyśloł, że Paulek je gupi chop ze wsi! Jak yno prziszoł do dom, zaroz spytoł sie swoji baby, ale łona tyż niy wiedziała. Potym polecioł ze ciepłym ku swojim dzieckom, co już do szkoły chodziły, ale tyż jakoś niy poradziły se spomnieć! Prawie na ta godka przyszoł Paulkow kmoter, co to służył u nauczyciela
i łon wiedzioł, co to je:
– To som jscochy Paulku – padoł.
– Musisz sie wczas rano wyjscać, nojlepi do czystej flaszki, zawrzić jom czystym szpuntym, a zaniyść panu doktorowi!
No to Paulek zrobił tak, jak radził kmoter, ale jak szeł do miasta, to po drodze wloz do kaczmy i po trzech godzinach wyloz zdziebko wypity, jak łon to godoł, ale to znaczyło, że ledwie na nogach ustoć mog! Strasznie go suszyło, bezto wraził rynka do kapsy, bo piniyndzy szukoł. Uradowoł sie, bo namacoł flaszka, to jom wyciongnoł i wypił durszkiym wszystek, co tam w ni było, jednako zaroz sie zerzygoł. To mu pomogło w migu wyczyrstwieć. Patrzy, a tu mo flaszka próżno! I co teroz zrobić? Paulek doł pozor, że wele na łonce pasła sie czyjaś krowa. Kwilka poczkoł, a hnet mioł flaszeczka nazod połno! Teroz już na nic niy czekoł, yno zaroz gibko zanios jom doktorowi.
Na trzeci dzień rano przyszoł Paulek po „wynik”, to znaczy sie po to, aby mu doktor padoł na co je chory, bo tak mu przełożył te słowo tyn jego mondry kmoter.
– Roztomiły chopeczku, wontroba mocie jeszcze cołkiym dobro – łośmioł sie doktor – ale mom do wos jeszcze drugo nowina: cielić sie bydziecie! Za moja robota, a za wasze szpasy noleży mi sie piyńć złotych!
Tyn drogi szpas Paulek zapamiyntoł na dugo!

Komentarze

Dodaj komentarz