Wczas rano szło sie do kościoła, bo wtynczos jeszcze po drodze synczyska kiblami niy loli. Przed kościołym loć niy śmieli, bo farorz zabronił. Jedyn roz kapelonek loł baby na kościelnym placu wodom ze flaszki, a robił to tak kulturalnie, że wiela szkody niy zrobił, ale do farorza doszło, bezto potym dostoł mszo o szóstej rano bez cołki miesionc łodprawiać, ale na farorza sie niy boczył, bo som prziznoł, że porzondek musi być! Po kościele dziołchy brały sie drabko do dom, nojlepi ze łojcami, ale i tak mokre prziszły. Na mie dycki se zawachowali kamraty łod mojigo bracika, bo we naszym kontku, małych dziołszkow było mało, bezto po poruch polywaczy na jedna przipadało. Kożdy synek musioł jakoś dziołcha poloć, a te starsze frelki tych żgoli przeganiały, bo one miały yno w zocy polywani łod rowniokow abo łod starszych!
Kole połednia było łogromnie dobre śniodani, bo sie jadło wszystek, co łod piyrszego świynta łostało: wuszty, szinki, babowki, jajca a co tam jeszcze kerzi mieli. Potym wszyscy porzykali, a myjsze dziecka szły szukać zajonczka na zegrodka abo na pole, podle tego kaj miyszkali.
A co to było śmiychu a uciechy, jak sie gniozdko znodło! Było w nim yno pora bombonow , czasym zajonczek ze cukru abo ze fałszywego marcypanu, zrobionego ze fandzoli, czasym piykno kroszonka, ale to wszystek niy było ważne, nojpiykniysze a nojważniyjsze było te szukani!
Jo tyż moim dzieckom dycki takigo Zajonczka przirychtowała. Wiela tego niy było, bo była kriza, ale uciechy było kupa przi szukaniu! Zajonczek malowane pisma łostawioł, bo dziecka jeszcze wtynczos czytać niy poradzili! Moja cera do dzisio pamiynto, jak braciki sie śni śmioli, że jeji Zajonczek dostoł krzideł, a koszyczek ze bombonami na gałynzi powiesił! Musioł, bo nasz kocur Łatek był łogromnie frechowny, a miynkim bombonom fest przoł! A jako uciecha mieli nasze synki, jak we gniozdku znodli guminy do żucio, co na nich tyn modszy godoł: Donaldy Ducki!
Komentarze