Jak gdo na kerego wyrczy,  tego mu Pon Bog styrczy!

Istoście już te przisłowie słyszeli, a jo wom dzisio powiym skond sie wziyno, bezmała to było tak:

We jednej wsi mieszkali łogromne bogocze. Mieli yny jedna cera, Gustla i było na miano, po tatulku! Ta dziołcha była niy yno bogato, ale ku tymu jeszcze gryfno a mondro! Moja ciotka Hyjdla dycki godała, że tego je zatela na jednego czowieka, bo potym skuli tego tym istny mo żywot cołki popieprzony! I stom Gustlom richtik to tak było. Łona jedna we wsi paradziła sie we miejskich szatach. Synczyska sie dycki śni śmioli, żeby i szło gyńś na zadku posadzić, bo miała pod keckom taki zegłowek, co mu szwoczki ze miasta tiurniura godały! We szkole sie Gustla łogromnie dobrze uczyła, a robiła dwie klasy za rok, potym jom łojcowie do klosztornych paniyn łoddali, kaj sie dali szkoliła. Nauczyła sie tam warzić roztomańte wymyślate jodła, co we mieście możnej by dobre były, ale we jeji chałpie sie ich żodyn niy chycił, bo łojciec godoł, co som za fest napaprane, a łon woloł normalne chopski jodło. Bezto musiała se dać stym pokoj!
Chcioł ku ni chodzić Jonek - synek łod rechtora, ale dziołsze sie niy widzioł, że to niby je za mały, za chudy, glacaty, pogodać ło przociu niy poradzi, a na koniec jeszcze za mało wykształcony, bo yno kowolym był, a rynce mioł czorne łod roboty! A łona by tak chciała panoczka we biołej koszuli, coby mioł bieluśki sztulpy, a rynce, jak niy przimierzajonc farorz abo jaki doktor!
Jak dziołsze było bez dwaścia lot, łojce chcieli jom koniecznie wydać, ale z tymi broczami, to niy było tak łaps! Łoni wiyncy na tatulkowe piniondze lecieli niż na dziołcha, a Gustel dycki godoł, że za swojego żywota nic żodnymu (ani swoji cerze!) niy zapisze, bo niy myśli na wymowie siedzieć u ziyńcia!
I tak dziołsze zleciało do trzidziestki! Teroz sie i oczy otwarły, że sama łostanie, bezto jak spotkała Jonka we kościele, to rada śnim przegodała, coby sie do nij wiyncy łośmielił. Już i niy wadziło, że gowa mo jak kolano, a na pakra niy wyglondo! Kwoliła go za to, że je fest robotny. A jak i jedna kamratka cosikej spomniała ło czornych, kowolowych rynkach to padała, że kupi mu dobre mydło!

Komentarze

Dodaj komentarz