Ci trzej byli fest bogaci, bezto niy starali sie ło podaronek do Jezuska, ale Atraban musioł sprzedać wszystek, co mioł a za te piniodze, kupił trzi drogi kamiynie, bo chcioł ich dać Świyntej Rodzinie. Było ze tym trocha graczki i Trzej Krolowie na niego niy poczkali, yny go odjechali, bezto łon jechoł za nimi prosto do Jerozolimy, ale na pustyni spotkoł Żyda, co go zbójniki napadli. Szkoda mu było chopa i zawiozł go nojbliższej oazy a zapłacił za jego lyczyni. Za to tyn Żyd mu padoł, że Jezusek narodził sie w Betlejem
i Atraban zaroz tam pojechoł, ale zaś było niyskoro, bo Świynto Rodzina musiała uciekać do Egiptu. Jednako szczworty krol niy zlonkł sie drogi, yno pociongnoł za nimi, ale porzad niy poradził ich dognać, bo po drodze ludziom sztyjc pomogoł: jednymu kupił szaty, drugimu krowa, trzecimu dłogi popłacił i tak mu zeszło trzidziyści lot. Na koniec dowiedzioł sie, co Jezus nauczo teroz we Jerozolimie i poszoł tam piechty, bo konia tyż sprzedoł, coby spomoc jakigoś biydoka. Jednako zaś prziszoł niyskoro, bo Jezusa już na Golgota kludzili. Atrabanowi łostoł jeszcze jedyn drogi kamiyń, a chciał za niego Ponboczka łod mynki na krziżu wykupić, ale rzimiany sie śniego wyśmioli! Upłakany stary krol wylozł ze Jerozolimy a siod se pod wielgim stromym kole miejski bramy. Łoroz uwidzioł karawana. Kludzili tam tako mało dziołszka, co jom kupce chcieli sprzedać za łojcowe dłogi i łon jom wykupił za łostatni kamiyń a posłoł do dom.
Jak tak siedzioł zrobiło mu sie jakoś niyłonako i pomyśloł se, że bydzie umiyrać, ale łon jeszcze ze całego serca pragnoł Ponjezusa łoboczyć!
I stoł sie cud: Ponjezus som ku nimu prziszoł!
– Atrabanie – padoł – Przeca my sie potkali bez sto razy! Pamiyntosz tego syneczka, coś mu nożka łopatrowoł – to był jo! A ta dziołszka coś łod gańby wykupił – spominosz se? Abo tego Żyda, co go zbójcy napadli… Coście uczynili dobrego drugimu człowiekowi, to mieście uczynili…
A potym Ponjezus wyciongnoł rynka a pokludził starego, dobrego krola prosto do Raju.
Komentarze