Starce łod moji mamulki sie przidarziła tako rzecz:
Na wiosna sie i straciła tusto kura, ale do jesiynie zdonżyła jom łodżałować. Aż tu przed Bożym Narodzynim nojbliższo somsiadka po cichuśku i bez słowa puściła ta sama kur nazod na starczyn plac! Nejści tako pokuta i farorz dali!
We nocy to czasym kuny abo łaski kury wydusiły abo lis zrobił podkop do kurnika i gowiydź wynios, ale to już było zrzondzyni Boże, stym sie niy dało nic zrobić! Co nojwyżyj nowy płot postawić abo umocnić gronta łod kurnika...
Downi złodziyj to był taki som fach jak kowol abo młynorz i tyż sie go trza było uczyć łod bajtla i jak kożdy fach mioł swoji tajymnice!
Mój starzik, co był fesztrym, potrzebowoł kejś chopa do ścionganio koniym drzewa w lesie, ale gospodorze sie niyradzi do taki roboty zgłoszali, bo wiela przi tym niy zarobili. Bezto starzik doł robota jednymu starymu cyrkuśnikowi. Tyn chop sie go zaroz spytoł, eli starzik wiy, że łon je niy yno cyrkuśnik, ale tyż stary złodziyj? Starzik mu łodpedzioł, że yno łod niego samego zależy, eli robota bydzie sie im dobrze ukłodać!
Cyrkuśnik docynił, że mu feszter niczego niy wyczytoł i staroł sie wszystek robić jak nojlepi, w końcu sie nawet skamracili! Bez zima cyrkuśnik rod siadowoł we fesztrowni ze dzieckami przi żeleźnioku a rozprowioł im ło tym, jak to sie hań downi kradło.
– Wykludzić konia ze masztale, jak gospodorze śpiom – godoł – to ni ma konszt! Trza mu yno miech na łeb wciepnońć, pysk zawionzać, coby niy rzoł a szłapy szmatami łowimońć!
Do tego jednako trza było mieć kamratow, coby to zrobić w migu! Nic niy szkodziło, że był pies na gospodarce, bo łod czego był kłopeć mydła? Trza było yno gizda fest podroźnić, a potym patyk ze kłopetkym podłożyć! Na to sie kożdy pies chyci, choćby niy wiym jaki dobry wachtyrz był! – tuplikowoł.
Synczyska byli ciekawi a porzad sie go ło cosikej pytali, ale czasym niy chcioł im nic łodpedzieć, widać mioł swoji tajymnice!
Komentarze