Wielgi Piontek u nas w doma

Godało sie, że coby być gryfnym a zdrowym bez cołki rok, styknie sie umyć we Wielgi Piontek we rzyce, ale trza tam było być rowno ze słonkiym! Jednako lekcy padać niż robić, ale my ze bracikiym mieli swoji metody! To była cołko akcyjo: nojprzod po cichuśku we wieczor zebrać mamulce budzik ze kuchynie, potym go naciongnońć, coby dzwonił ło tyj, co trza, godzinie, a ze tym tyż niy było tak łaps, bo nasz zygor dycki szeł niyskoro, za to dzwonił ćwierć godziny do przodku, bezto, to w końcu na jedno wychodziło. Potym trza było skryć budzik pod pierzina, coby tatulka a mamulki zawczas niy łobudzić, bo jak sie narobili, toby radzi do siodmej przi świyncie pospali!
Jak my stanyli, gibko my sie łoblykli, a zaroz na kalup gnali ze gorki ku Głymbokimu Dołu. To był taki stow, co po nim już ani znaku ni ma. Do niego wpływała rzyczka, co w ni była łogromnie zimno woda! Małokedy byli my piyrsi, bo ze cołki ulice lecieli tam modzioki ze kiblami, coby nanosić tyj zimnej wody łojcom a starkom. Wtynczos małokery mioł studnia na placu, bo u nas woda je fest głymboko we ziymi!
Gymbulki my umyli wodom ze rzyki, a potym nabrali my ji do piyknej, emaliowanej konewki, co mamulka dycki stawiała na umywalce. Teroz to dziecka niy wiedzom, jak konewka wyglondo, ale starsi se jom isto spomnom, szło w ni woda trzimać, ale ze przinoszynim było troszka gorzi, bezto my poła wody po drodze roźloli, a łoba my prziszli do dom utoplani! Mamulka sie na nos wtynczos gorszyła, a przezywała, że zbankrotuje, bo bydom jom lyki wiela kosztować, ale dziynka Bogu, my nigdy sie na Wielkanoc niy rozchorowali. Szkoda nom było czasu na leżyni we łożku, jak sie tela na łokoło dzioło a ze szpajzyszranku woniało wyndzonkom, wusztym abo dobrom babowkom.
Po połedniu trza było zrobić jeszcze kroszonki, bo we Wielgo Sobota nasz farorz świyncił z rana koszyki ze jodłym. Jedyn roz zebroł nom ta nojpiykniyjszo kroszonka, a na drugi dziyń kozoł mie zawołać do zakrystyje a piyknego baranka ze porcelany, coch dostała, mom do dzisio!

5

Komentarze

  • lyjo świynconka 22 kwietnia 2014 18:40Z tom świynconkom to roztomajcie było, niy wszyscy na Slonsku jom za młodu pamiyntajom..Tu mom cytata ze Wikipedie ze hasła "Swięconka"...."...Święconka w polskiej tradycji Zwyczaj ten jest znany powszechnie od wieków w Polsce. W zachodnich regionach współczesnej Polski, które znalazły się w jej granicach po II wojnie światowej, święcenie potraw było jednak prawie nieznane[10][11]. Przed 1945 rokiem na Kaszubach tylko zamożniejsi gburzy i szlachcice w wielką sobotę przywozili końmi proboszcza dla poświęcenia pożywienia świątecznego[12]. Podobnie na Śląsku święcenie potraw w Wielką Sobotę odbywało się na dworach szlacheckich[13]. Na Śląsku zwyczaj święconki upowszechnił się dopiero na przełomie lat 70. i 80. XX wieku, docierając tu razem z mieszkańcami centralnej Polski[14]. ....."Ale jo mysla co niy bydymy sie o świynconka spiyrac bo juz momy po Swiyntach :-)..Szrajbujcie Paniczko Grymlino dalij, o utopcach tyz bo piyknie sie to czyto..Pozdrawiom :-)
  • Grymlino. do sida 21 kwietnia 2014 13:42Mocie prawie, żur na Wielkanoc, to Ślonzoki niy jodali, na "kożdydziyń" abo jak insi godajom na "beztydziyń", to jodali aż zatela: na śniodani żur, na łobiod żurek, na wieczerzo żureczek! Tak dycki godała moja mamulka, a niyrada żur warziła! Downi na Ślonsku to sie niy jodało żuru ze kartoflami, yno ze chlebym, do żuru ludzie zaczli ciepać kartofle, jak za I wojny nastały eintopfy (ańtopy). To samo było ze wodzionkom, ale jo wodzionki bez kartofli już niy znała.Pozdrowiom, a piyknie Wos pytom do pisanio komyntarzy.
  • Grymlino Do lyjo 21 kwietnia 2014 13:20Witom piyknie, ciesza sie, że moji godki czytocie, żebych jo co pisała ło zaborach, to na bank niy umia se spomnieć, musiało to być fest downo. Je mi bez piyndziesiont lot i jo łod malutkości chodziła jodło świyncić, yno że do kościoła we Żorach sie niosło wtynczos kosz jodła niy koszyczek, jako teroz! To samo godała moja starka, co chodziła do Kościoła MB Bolesnej we Rybniku. Bez 100 lot nazod tam ludzie stawiali koszyki na pojstrzodku a farorz chodził miyndzy nimi a kożdy poświyncił. Piyknie Wos pozdrowiom, a czekom na dalsze komyntorze
  • lyjo To je z Polski 20 kwietnia 2014 07:29Autorka pięknie pisze po sląsku,ale czasem widać drobne niescisłosci historyczne..W jednym z artykułów napisała ze "Sląsk byl pod zaborem"..To oczywiscie mit bo gdy rozpoczęto rozbiory Polski to Sląsk od wieków był poza jej granicami .O Swięconce tez warto wspomniec,nie znano tego zwyczaju przed 1945 na Sląsku,rozpowszechnił się w latach 70tych wraz z napływem Polokow ....To tela,Paniczko Grymlino szrajbujcie nowe artikle bo szrajbujecie łod serca o ło to sie rozchodzi i to je piykne.
  • sid To niy ma Slonskie! 19 kwietnia 2014 19:30Swiyncynie jodła i żur we Wielkanoc prziszło na Slonsk po 1945 roku..Nasze Opy tego niy znali..Zur my mieli bez tydzyn

Dodaj komentarz