Pora lot nazod wybrali my sie do przocieli, co miyszkajom na Opolszczyźnie. Po drodze łobejrzeli my zomek we Toszku. Tam nom jedyn starszy chop łopedzioł łogromnie piykno legynda.
Dzioło sie to w czasach szwedzkigo potopu. Zomek noleżoł do familije von Gaschin. Właściciel mioł siedym synow a jedna cera Anna. Dziołcha była gryfno, ale sie niy wydała, bo ponoć niy chciała, ale ludzie godali, że to skuli tego, że miała szpetny charakter a łogromnie była pyskato. Mimo roztomańtych wadow mogła wybiyrać miyndzy nojlepszymi karlusami, bo wszyjscy liczyli na dobre wiano. Ło skarbie łod tyj familije kronżyły we łokolicy roztomańte godki. Bezmała to był wielgi kosz cołki ze złota. Połno było w nim złotych, strzybnych a diamantowych jajec, a na nich siedziała złoto kaczka, roz telko jako żywo. Godało sie, że ani trzech chopow niy dowało rady go podźwignońć, ale tak naprowdy to żodyn tego skarbu, krom von Gaschinow, niy widzioł! Możnej sami rozpuszczali taki klachy, coby przidać powagi swojij familiji!
Jak sie zaczła wojna ze Szwedami, von Gaschiny gibko spakowali wszystki swoji lepsze rzeczy a dobrze skowali, a potym sami sie po cichu kajś wytracili, chocioż żodyn niy widzioł, jak wyjyżdżali bez brama! Musieli wylyźć lochami, co żodyn ło nich niy wiedzioł! W zomku łostała yno sama Anna ze jednym, starym służoncym. To teroz łona wachowała familijnego skarbu!
Szwedzi nojprzod zomek zdobyli, potym wszystek, co w nim było, zjedli a wypili, ale starszo dziedziczka omijali z daleka, bo sie jom boli. Myśleli, że je marcha a może im ukrziwdzić!
Jednego wieczora Anna oblykła se swoji nojlepsze szaty a poszła ze starym sługom do łojcowej izby. Wlazła do skarbca, poszeptała coś nad wielgim, złotym koszym, a potym wziena go lekom rynkom. Rozłonczyła sie ze starzikiym a pedziała, coby żodyn i nie szukał, bo łona idzie tam, skond sie nazod niy przichodzi! Potym ze skarbym poszła ku pywnicy.
Po latach stary zomek dostoł sie dalekim przocielom von Gaschinow. Jedyn z nich tak fest zbiydnioł, że musioł go sprzedać, ale we umowie sprzedaży se zawarowoł, że sprzedowo yno zomek bez skarbu, bo jakby sie znod, to bydzie go chcioł nazod!
Komentarze