Momy caluśki nowy rok przed sobom, jaki bydzie, tego jeszcze żodyn niy wiy, ale dej Boże, coby był jak nojlepszy, coby sie spełniło wszystek, co se yno życzymy!
Jo se dycki na Nowy Rok robia jakiś postanowiyni. Kejś tych postanowiyń było wiyncyj, ale teroz se myśla, że jedne taki, kere sie do wykonać, starczy. Zapisza se go na kartce a schowom za łokładka łod Biblijki, tam sie mi niy straci. Wyciongom ta kartka dziepiyro za rok, we sylwestra, a już wiym, jak mi poszło! Hań downij żech nic niy zapisowała, ale jak prziszoł Nowy Rok toch czynsto-gynsto już niy pamiyntała, co żech se łońskigo roku łobiecała, a teroz to wiym na isto!
Już ze dwa roki pisza se na ta sekretno kartka tyż to, co bych se życzyła, żeby sie spełniło. Zdało mi sie dycki, że mi sie nic niy spełnio, ale łod tego czasu widza, że tak ni ma, bo kożdy rok mi sie cosikej powiedzie, chocioż insze życzynia muszom jeszcze troszka poczekać! Prawie bezto nauczyłach sie mieć uciecha ze małych rzeczy!
Niy myślcie se, że mi we życiu wszystek idzie tak gładko, już pora razy padałach se, że bez rok chocioż troszka schudna, ale z tym je ciynżko! Miałach to wykonać do Wielkanocy, potym do feryji, na koniec do sylwestra, ale i tak postanowiyni łostowało dycki na drugi rok! Teroz se już tego niy planuja, ale tak po cichuśku licza na cud!
Jakbyście se chcieli wywrożyć, jaki bydzie tyn nowy rok, co nos czeko, musicie iść bez połednie we Nowy Rok na szpacyr kaj do pola abo do parku. Jak troszka śniyg posypie, to bydom piniondze! Śniyg bydzie skrzipioł pod nogami, to sie nom coś osobistego spełni, ale żeby wrożba sie wypełniła do końca, trza sie jeszcze łobejrzeć za jakom zwierzinom (kotym, psym zajoncym abo ptokiym). Jak bydzie łobrocono ku nom przodkiym, to sie już możecie radować, ale jak zadkiym, to sami wiycie...
Musza prziznać, że to był nojlepszy szpas mojigo starzika – fesztra! Zamiast przeleżeć cołki Nowy Rok, wyszli my na dwor łyknońć świyżego luftu, a już łod tego samego byli my za profitym!
Wiycie, że jo sie ani niy obejrzała, a już rok do Wos pisza, roztomili Czytelnicy! Myśla, że my sie już zdonżyli za tyn czos skamracić. Łogromnie sie raduja, że moje godki czytocie, a mi tyż roz za czos jaki komentarz na stronie „Nowin” napiszecie. Ze serca Wom dziynkuja za wszystki uwagi: nojprzod za te miłe sercu, kaj mie chwolicie, ale i za te, kaj mie ganicie, że felery w godce robia. Postarom sie poprawić, łobiecuja!
Komentarze