Rys.: GRYMLINO
Rys.: GRYMLINO

Ze poczontku to my dowały lizoki, bombony abo waflowe miśki (isto ich pamiyntocie!), potym ołowki abo tani długopisy, ale kiejś nos te nasze synczyska strasznie nerwowali bez cołki rok, bezto dziołchy chciały sie im pomścić. We wielgi tajymnicy ugodały sie, że tyn roz kupiom im nuple, że niby synki som gupie jak małe dziecka. Te gizdy to wyczuli, że cosikej na nich rychtujymy, a zaczli namowiać nasze, co gryfniyjsze kamratki do zdrady, ale łone niy puściły pary ze gymby! No to nasze klasowe kamraty zaczajili sie na nojspokojniyjszo dziołcha a zaczli ji kadzić, że je niby tako gryfno, że sie wszystkim widzi, że ani by se synki niy pomyśleli, że je tako dobro kamratka... a dziołcha sie na to chytła a wszystek im wyzdradziła.
Dycki już tydziyń do przodku synki łazili wele nos a głośno miyndzy sobom godali, że wiedzom, co dostanom na Dziyń Chłopaka, ale to było yny po to, coby nas troszka zgorzyć, bo przeca nic niy wiedzieli a liczyli po cichu, że sie kero dziołcha przeklapnie, ale tyn roz było inaczy. Nic ani niy spominali, ale machy mieli takie, że my wiedziały, że tyż cosikej szykujom.
Rano dziołchy prziniosły siedymnoście nupli zawionzanych na kolorowych szlajfkach a zaczyny rozdować. Synki nuple brali radzi a zaroz sie ciepli ku swojim taszom, co ze zadku pod ścianom stoły a zaczli śnich wyciongać taki małe szwory: lacliki, dziecinne czopeczki, koszulki a śpioszki. Kożdy sie ustroił jako sie dało, bezto we naszej klasie wyglondało jak na kinderbalu, a my sie łod śmiychu utrzimać niy poradziły! Na to prziszoł nasz pon rechtor a tyż chcioł po dziołchach nupla. My go do tego szpasu niy policzyły, a były by my we hańbie łostały, ale Bogu dziynki jedyn nasz kamrat do szkoły niy prziszoł i jedyn nupel był ibryczny. Nasz panoczek, co wuefu uczył, prziwiesił se go ku piszczołce a tak chodził po szkole, a nasze synczyska mieli z tego uciecha! Jak rechtor może, to my tyż, padali se a zaczli wyrobiać. Lotali po caluśki szkole a wyczyniali roztomańte breweryje. Jedyn nasz kamrat, co dycki mioł gowa do interesów, wykombinowoł, że kożdy se może jego nupel pomuldać, ale bydzie to kosztować dziesiyńć groszy! Nie chciałach wierzić, że sie znodło tela chyntnych, że aż musieli się postawić do raje. Nojwiyncy synczyska butlowali na wielgi pałzie a miarka sie przebrała.
Jak już tego larma było zatela, pon kierownik wylozł ze kancelaryje a zaczon przezywać na tych gizdów. Dostali potym za sztrofa bez caluśki tydziyń po lekcjach zbiyrać papiorki wele szkoły, a dziołszyska naskwol im papiorki na schody przed szkołom ciepały, coby synki mieli wiyncy roboty!

Komentarze

Dodaj komentarz