Rys.: GRYMLINO
Rys.: GRYMLINO

Po co je kryka? Wszyjscy wiedzom, że na starość trzecio noga sie przido! Już we blank starej Grecyji ło tym wiedzieli, że stołek na trzech nogach sie niy przewali, bezto wykombinowali taki stołek, co mu trojnog godajom. A tyn jejich Herakles, co był szprymok nad szprymoki, tyż to spokopił, bo jak sie go egipski Sfinks spytoł, co to je, co rano chodzi po sztyrech, we połednie po dwoch, a we wieczor po trzech, to łon zaroz padoł, że to je człowiek!
Tak ze sto lot nazod nastała moda na kryki. Kożdy elegant musioł jom mieć. Nastały kryczki bambusowe abo z jakigo inszego lekigo drzewa; te piyrsze ze łobłongiym, te drugi ze kulkom do rynki. Te kryki niy były do wspiyranio, yny do noszynio, wspomnijcie se filmy ze Charlie Chaplinem!
Mój starzik tyż żył we tamtych czasach, ale niy wiym, eli tako kryczka nosił, bo mie jeszcze na świecie niy było, ale z czasow, co jo go już pamiyntom, dycki jakoś kryka mioł. Nojwiyncy to mi sie podobała tako zielono, co miała taki uszko, co sie łogibało. Starzik jom czynsto broł ze sobom do lasa i padoł, że to ni ma kryka, yno „myśliwski stołeczek”, a pokozoł, jak sie na nim siado. Ale jo tak niy poradziła, bo żech jeszcze miała za krótki szłapki!
Jak starzikowi było bez siedymdziesiont, zaczon chodzić do lasa ze prawom krykom, bo godoł, że mu sie lekcy szło. Nojprzod dostoł na urodziny gorolsko kryka ze Wisły, ale norzykoł, że je ciynżko, bezto moj tatulek – jak roz był we Katowicach – kupił swojimu faterkowi kryka ze bambusa. Nasz starziczek prziznoł, że je piykno, leko, ale do polskigo lasa to łona sie niy nado, że trza by jom było łokuć i poszoł śniom do kowola. Tyn chop zrobił, co trza, ale trocha bambus łopolił i kryka sie chnet złomała, bezto starzik zeszykowoł se tako kryka, jako chcioł. Wybroł se rowno gałonź ze czornego bzu, co mo taki biołe kwiotki dobre na kaszel, łobłonk zgion, potym pomoczył go we wrzawej wodzie, a na spodku doł łokuć u kowola Pustelnika, co mioł kuźnia na Dolnym Przedmieściu.
I z tom krykom szoł wszyndy a dziynnie chodził te piytnoście-dwaścia kilometrow, a jeszcze na plecach nios rukzak i swoja flinta! Po wsiach go jeszcze do dzisioj ludzie spominajom.

Komentarze

Dodaj komentarz